I am scuso!

Lieve iedereen!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven,
I am scuso! Ja, ja, met zoveel nationaliteiten om me heen en zoveel verschillende talen (Engels, Duits, Italiaans en Nederlands), begin ik soms, wanneer ik een beetje moe begin te raken, per ongeluk wat woorden door elkaar te halen. Oepsie. Toch ben ik erg blij dat mijn hersencellen hier vaak aan het werk gezet. Want waar we in 1088 in Nederland misschien nog niet helemaal voorliepen op onze Italiaanse vrienden, werd hier in Bologna een universiteit gesticht. Als één van de oudste Europese universiteiten, al dan niet de oudste, kunnen de oprichters van de universiteit van Bologna met trots zeggen dat hier de grondbeginselen liggen van de studie Rechten. En ook al volg ik geen vakken in de richting van het Recht, ook ik vermaak me hier prima aan de universiteit! De gebouwen met zijn mooie interieur zorgen voor een oude en klassieke sfeer. Evenals de faculteiten die zich bevinden onder de arcades in de universiteitsstraat Via Zamboni. Daarnaast zijn ook mijn vakken tot nu toe interessant!

Momenteel volg ik Innovative Retailing en zoals het een echte Italiaanse docent betreft, heeft mijn docent ervoor gezorgd dat de Marketing Manager van L’Oreal binnenkort een gastcollege komt geven (ja, het is dus echt waar: zelfs de Italiaanse mannen zijn ijdel). En ook mijn andere vak, Sociology of territory and culture, bevat een Italiaans tintje. Terwijl ik dacht dat we naar een saai museum zouden gaan, bleek dat we naar het Museo del Gelato gingen! Ook al dacht ik dat ik in mijn eerste twee weken al de beste Gelato van de wereld had gegeten, deze Gelato kon aan niets tippen. Ja, ik heb de heerlijkste Gelato van de wereld gegeten én er bestaat een universiteit gespecialiseerd in het maken van Gelato. Dus ik nodig iedereen uit om hier in Bologna Gelato te komen studeren om in Nederland dezelfde ijssmaken te produceren als hier en aan mij te kunnen doneren! Ook een belangrijk punt dat ik niet mag vergeten te vertellen: ik leerde dat er een groot verschil is tussen Gelato en Icescream, dus lieve mensen: haal deze twee nooit door elkaar, want dat doet de Italianen pijn in hun hartje!

En niet alleen met behulp van de universiteit leer ik steeds meer over de Italiaanse cultuur.Si, ook mijn tripjes, feesten en nieuwe vrienden helpen me hier nog steeds bij! Nadat ik de laatste keer nog vertelde over mijn trip naar Venetië, ben ik na drie dagen universiteit naar het mooie zuiden vertrokken! Napels, Capri, Vesuvius en Pompei stonden dit keer op het programma en het was echt fantastisch! Tegen 12 uur ’s nachts vertrokken we met twee bussen vol Erasmus studenten naar onze eerste stop: Capri. Capri is een eiland dat vlak naast Napels ligt. Terwijl we er met de boot heen voeren, kwam er wat bewolking aanzetten. Maaaaar gelukkig zijn we in Italia en kwam de zon ons snl weer begroeten, toen we op het eiland aankwamen. Capri bezit het echte eilandgevoel. Terwijl je de berg oploopt (eigenlijk is het eiland een soort berg met stranden en natuur aan de rand van het eiland), vind je overal smalle straatjes, kleine huisjes en schattige winkeltjes. En ook de kleuren hielpen mee aan het geven van het eilandgevoel: de witte en blauwe uitstraling van de huizen gaven een rustgevend gevoel ;). Ook al gaf de zware tocht naar boven de meeste van ons geen rustgevend gevoel, gelukkig bezat ik nog een beetje mijn conditie nog en viel de wandeltocht best mee. Na het eiland te hebben verkend, kregen we namelijk ons rustmomentje: zon, zee en strand! Waarin ik zelfs nog ben verbrand, ai. Al met al was het echt een heel leuke dag die we afsloten met een kaartspel uit India. De volgende dag begonnen we aan onze verkenningstocht door Napels en merkten we meteen dat het noorden en het zuiden van Italië erg van elkaar verschillen. Het zuiden van Italië is een stuk armer, wat je kan merken aan de rand van de haven en ook in de binnenstad. Waar een groep oude mannen hun eigen visvangst probeerde te organiseren, liepen in de stad kleine meisjes rond die ons om geld vroegen. Het is bizar om te bedenken dat deze meisjes in opdracht van een organisatie door de stad rondlopen om aan geld te komen om het vervolgens weer af te geven aan de organisatie. Erg triest om te zien. Vervolgens hebben we ook nog van een uitzicht over Napel mogen genieten en zijn we terug naar het hostel gegaan om te feesten. En dat was een groot succes: van sangria tot wijn en van Indiase danspassen tot dansen op stoelen. Het was een geweldig feest! De volgende dag maakten we het tot de top van de Vesuvius! Het was zo bijzonder om op een vulkaan te staan en in de krater te kijken. Echt een ervaring om nooit te vergeten (daarom heb ik stiekem een stukje van de vulkaan meegenomen)! Daarna hebben we nog een georganiseerde tour door de stad Pompei gehad (in het Italiaans) en zijn we weer terug naar het hostel gegaan. Maar ook voor deze avond stond er weer een feest op het programma en dit keer met de Erasmus studenten van Napels! Moe en voldaan zijn we de volgende dag nog langs een park gegaan om vervolgens aan onze terugreis te beginnen. Het was een top trip ;)!

Ook mijn Italiaanse woordenschat is er na deze trip op vooruit gegaan:
‘Francesco en Francesca, Lorenzo en Lorenza, Enrico en Enrica, Fabio en Fabia.’
De Italianen doen, zoals je merkt, in ieder geval niet moeilijk over namen. Voor elke naam bestaat er een mannelijke en vrouwelijke vorm. Dus voor de zwangere onder ons en voor de andere toekomstige baby’s, misschien is het een goed idee om de naam Liso in het leven te roepen! Verder gaat mijn woordenschat er wel op vooruit. Het enige probleem is dat de Italianen zo ontzettend snel praten, waardoor de articulatie soms een beetje tekort schiet. Gelukkig probeert mijn Italiaanse huisgenootje rustig te praten, waardoor ik soms haar gesprek kan volgen!

En mijn ervaringen doe ik niet in mijn eentje op. Ik heb echt een heel leuke groep mensen om me heen! Samen met twee Duitse en een meisje uit Oostenrijk vorm ik een hechte meidengroep. Daarnaast zijn er een hoop andere internationale studenten met wie we heel veel optrekken. Van filmavonden tot kookavonden, van een bijna hardloop work out tot het kijken van een hoop Duitse voetbalwedstrijden, van shopsessies tot een markttrip, van de wekelijkse feesten tot een jaren ’80 huisfeest, we maken van alles mee!

Komende weken zullen weer wat meer in teken van de universiteit staan en het op de proef stellen van mijn hersencellen, maar er staat ook een echte Italiaanse kookles op het programma! Ik kijk ernaar uit!

Een dikke kus!