Casanova

Cara famiglia e cari amici!

Na de vele aanvragen voor wat informatie (lees: roddels) over de Italiaanse jongens, kon ik het nu niet meer achterwegen laten om jullie wat over de Italiaanse casanova te vertellen!
Met een niet al te lang postuur, donkere en korte haren en donkere ogen en soms een tikkeltje gespierd, komt dit haantje op je af:
‘Je bent het mooiste meisje die ik vanavond heb gezien’
‘Ik hoorde je praten. Wat spreek je goed Engels, hoe heet je?’
‘Kan ik je ergens mee helpen? Waar kom je vandaan?’
Of gewoon ‘Ciao, wil je iets met me drinken?’
Je kunt wel merken dat de Italianen erg goed zijn in het verzinnen van originele openingszinnen. En niet alleen verbaal proberen ze menig meisje aan de haak te slaan, onze zuidelijke vrienden zijn ook erg vrij in het ‘aanraken’ van de vrouwelijke schone. Paringsdansen zijn hier in ieder geval niet nodig. De Italiaanse mannen zijn een go-getters en gaan recht op zijn doel af. Grrrrr haha.

Maar deze Italiaanse mannen gaan natuurlijk ook niet de deur uit, voordat ze er op en top verzorgd en zelfverzekerd uitzien. Zoals ik de vorige keer al zei, had mijn Italiaanse docent L’Oréal uitgenodigd voor een gastcollege (wat trouwens ontzettend gaaf was; we moeten nu ook een opdracht voor ze doen!). Maar nu komt er nog een nieuwtjes bij: hij hangt zijn kleren zelf op kleur. En zoals een van je jongens van de studentenorganisatie over zichzelf als titel bij zijn foto schrijft: Is it Legal to be that beautiful? Ja, de Italiaanse man houdt van vrouwen, houdt van zichzelf, maar houdt bovenal van het leven.

Mijn vaak terugkomende topic ‘eten’ heeft hier natuurlijk ook mee te maken! De Italiaanse man is hier de echte keukenprins in de restaurants, pizza-‘to-go’ en veel andere schattige eettentjes. Ruim twee weken geleden zijn Marina (een Duits meisje) en ik naar onze tagliatelle-kookcursus geweest en niemand minder dan kok Mario hielp ons daarbij. We hoefden niet te raden hoe de andere koks heetten, aangezien Francesco een veeeeeel voorkomende naam is. Wat ook leuk om te vertellen is dat het een echt familiebedrijf was. En dat, tegen het einde van onze kookles, de hele familie (opa, oma, kinderen en kleinkinderen) zich verzamelde in de ruimte om met elkaar te eten en wijn te drinken. Én terwijl vele tagliatelle sneuvelden, heb
ik misschien mijn talent gevonden: mijn tagliatelle was zeker 40 centimeter lang!  

Verder zijn mijn Erasmusvrienden en ik het Italiaanse operaleven ingedoken. Met onze nette hakken en jurkjes werd het tijd om naar een van de theater- en operazalen van Bologna te gaan. Van klassieke muziek tot aan ‘my heart will go on’ van Celine Dion, alles kwam voorbij. Ook al is het niet helemaal mijn muzieksmaak, met mijn ogen dicht en fantasie werd ik helemaal meegesleept in de muziek en heb ik ervan genoten! En de Italiaanse muziek begin ik ook steeds meer te waarderen en dat wil ik jullie natuurlijk niet na laten. Dus ik zou zeggen, open de links en geniet van de volgende muziek: http://www.youtube.com/watch?v=zVmaEyQDz1Q
(met lyrics voor degene die willen meezingen).

En over zingen gesproken, van de Oostenrijkse studenten heb ik wat gejodel geleerd (maar ik zal jullie mijn zangkunsten besparen :p). En ook al vinden de Oostenrijkse studenten dat de ‘reuzachtige, mega bergen’ hier in Bologna niets meer zijn dan kleine heuvels, het was best een ‘warme’ tocht om boven te komen. Ik denk dat ze maar eens naar Nederland moeten komen en onze ‘hoge verkeersdrempels’ op de weg te bekijken om de Italiaanse bergen met die van ons te vergelijken ;)

Ook heb ik een totaal andere ervaring opgedaan: Halloween! Terwijl je in Nederland misschien wat kleinere feesten ziet met als thema Halloween, is het hier een grote happening. Veel euroshop-winkels hangen vol met allerlei Halloweenspullen, maar ook de etalages van bijvoorbeeld de opticien. En denk maar niet dat je met Halloween naar een feest kunt gaan zonder goed verkleed te zijn. Dus daar gingen we dan: Mandy (mijn Nederlandse huisgenoot) en ik als griezels van de avond. Voor degenen die geen angst hebben, ik heb nog een aantal engere foto’s die ik graag wil delen ;)!

Dan is het nu nog even tijd voor de universiteitsrubriek :p Ik heb mijn Italiaans gehaald, jeee. Daarnaast heb ik vorige week mijn eerste echte tentamen gehad (waar ik nog geen uitslag van heb) en komende vrijdag heb ik mijn volgende tentamen! Het studeren gaat er hier alleen op een iets andere manier aan toe: terwijl ik in de morgen stipt op tijd hoop te beginnen, nemen de Italianen ruim de tijd om op te staan en (jawel) te eten. Rond een uur of 3 bedenken ze zich dat ze toch nog maar even naar de universiteitsbieb moeten gaan. Maar scheren? Ho maar. Van de 15 mannen die eens om mij heen zaten, hadden welgeteld 13 mannen een baard (en niet de drie-dagen baard..). En aan het einde van de dag, tegen een uur of kwart voor 7, gaat de universiteitsbel en moet iedereen als de sodemieter weer naar buiten. Elke faculteit heeft hier zijn eigen bibliotheek, de ene mooier dan de ander. Maar in alle bibliotheken zijn beelden van geleerden personen te vinden (die je trouwens ook vaak vindt in de collegezalen van de oudere faculteiten van de universiteit). Dus er is altijd wel iets in de bieb of in de collegezaal om naar te kijken :)

Voor de komende weken staan er alweer wat tripjes op het programma en ga ik aan nieuwe vakken beginnen. Maaaaaar het allerbelangrijkste: deze week komen vati en moeders naar Italie om Bologna verkennen. Dus er is weer een hoop om naar uit te kijken!

Grosso bacio!!